_

کارشناسی مهندسی مکانیک خودرو

در عصر حاضر که جهان شاهد تحولات شگرفی است، تکنولوژی و تولید صنعتی بازیگر اصلی و یکه تاز صحنه اقتصاد جهانی و توسعه بوده و از مهمترین عوامل موثر در شکوفایی اقتصاد یک جامعه به شمار می رود. بسیاری از کشورها دریافته اند آنچه سعادت یک جامعه انسانی را تضمین می کند استفاده از الگوهای صحیح اقتصادی متناسب با شرایط آن جامعه و بکار گیری تکنولوژی مناسب و منابع انسانی کارآمد می باشد.

دلیل پیشرفت سریع صنایع، فعالیت های این عرصه از جمله امکان سنجی، بکارگیری، ساخت و نگهداری ماشین آلات و تجهیزات مدرن بوده که لازمه آن وجود نیروی انسانی مسلط به دانش فنی روز ودارای قدرت خلاقیت می باشد. به تعبیر دیگر از مهمترین ارکان پویایی تکنولوژیک یک جامعه نیروی انسانی فعال آن میباشد که اگر با برنامه ریزی صحیح و آموزشهای کاربردی منطبق با مقتضیات موجود هدایت گردد قادر خواهد بود بسیاری از نارسایی های کشورهای توسعه نیافته یا در حال توسعه از جمله کشور ما را با توجه به منابع سرشار موجود و امکانات سخت افزاری نسبتا مناسب مرتفع نماید.

 تعریف و هدف برگزاری رشته مهندسی فناوری مکانیک خودرو

 

این برنامه براساس نظام آموزش های علمی – کاربردی و بر مبنای آموزش های علمی – کاربردی طراحی و تدوین شده است. هدف این دوره تربیت کارشناس علمی – کاربردی در رشته مکانیک خودرو و به منظور اجرای فعالیت در طرح های مختلف می باشد.

 

ضرورت و اهمیت برگزاری رشته مهندسی فناوری مکانیک خودرو دانشگاه علمی کاربردی

 

با توجه به ضرورت خود کفایی کشور در زمینه صنایع خودرو تربیت نیروی انسانی کار آمد تخصص های مورد نیاز، ضرورت تهیه برنامه مهندسی فناوری رشته مکانیک خودرو احساس می گردد.

قابلیت ها و مهارت های مشترک فارغ التحصیلان رشته مهندسی فناوری مکانیک خودرو
  • تجزیه و تحلیل رخدادها و ارائه راه حل بهینه
  • برنامه ریزی انجام کار و هدایت کار گروهی
  • مدیریت و آموزش افراد تحت سرپرستی و انتقال اطلاعات فنی
  • بهبود و مستندسازی فرایندهای انجام کار و ارائه گزارش نتایج فعالیتها
  • کارآفرینی، خلق و راه اندازی عرصه های جدید کسب و کار
  • برقراری ارتباط موثر در محیط کار
  • برنامه ریزی به منظور رعایت الزامات بهداشت، ایمنی و محیط زیست (HSE)
  • برنامه ریزی به منظور رعایت اخلاق حرفه ای
  • تصمیم سازی و تصمیم گیری بخردانه
  • تفکر نقادانه و اقتضایی
  • خلاقیت و نوآوری
قابلیت ها و توانمندی های فنی فارغ التحصیلان رشته مهندسی فناوری مکانیک خودرو دانشگاه علمی کاربردی
  • عیب یابی و تعمیر خودرو، ایمنی و بهداشت
  • شناخت استانداردهای خودرو
  • آشنایی با فرایندهای تولید، سیستم های کیفی، تکنولوژی رنگ و پرداخت، دستگاه های تولیدی، فلزات صنعتی، سیستم های هیدرولیکی و پنوماتیکی
  • شناخت انواع دستگاه های تعمیر و عیب یابی سیستم های الکتریکی، اصول انبار داری (انبارش)
  • شناخت تکنولوژی های خودرو، مکانیزمهای احتراق و آیرودینامیک، نیروها و گشتاورهای مقاوم
  • شناخت قطعات مختلف خودرو و عملکرد آن، انبارداری، تشخیص اصالت و عیوب قطعات، کامپیوتر، مدیریت کیفیت
  • شناخت قطعات مختلف خودرو و پیاده سازی آن ها، روشهای اسقاط قطعات مختلف خودرو، انبارداری و مدیریت کیفیت
مشاغل قابل احراز رشته مهندسی فناوری مکانیک خودرو دانشگاه علمی کاربردی
  • سرپرست دفاتر خدمات پس از فروش در نمایندگی های مجاز خودرو
  • سرپرست مراکز معاینه فنی خودرو
  • کارشناس فنی در شرکت های تولید کننده قطعات خودرو
  • طراح و تجهیز کننده تعمیرگاه های تخصصی خودرو
  • کارشناس واحد تحقیقات و مهندسی ( R & D ) شرکت های مرتبط با خودرو
  • کارشناس بهینه سازی و بهبود سیستم های عملکرد خودرو
  • کارشناس فنی قطعات یدکی خودرو
  • کارشناس فنی مراکز اسقاط خودرو
  • کارشناس تعمیر و نگه داری
ضوابط و شرایط پذیرش دانشجو در رشته مهندسی فناوری مکانیک خودرو دانشگاه علمی کاربردی
  • پذیرفته شدگان دارای مدرک کاردانی مکانیک خودرو ، نقشه کشی صنعتی، ماشین ابزار، ساخت و تولید، تعمیرات مکانیکی، کنترل کیفی قطعات خودرو باشند.
  •  پذیرفته شدگان کاردانی غیر مرتبط ملزم به گذراندن دروس جبرانی
  •  دارا بودن شرایط عمومی تحصیل در نظام آموزش عالی کشور

 طول و ساختار دوره رشته مهندسی فناوری مکانیک خودرو دانشگاه علمی کاربردی

 

دوره مهندسی فناوری مبتنی بر نظام واحدی و متشکل از مجموعه ای از دروس نظری و مهارتی است و با توجه به قابلیت ها و توانمندی های عمومی و فنی به ۲ بخش «آموزش در مرکز مجری» و « آموزش در محیط کار» تقسیم می شود.

 مجموع واحدهای هر دوره بین ۶۵ تا ۷۰ واحد و مجموع ساعات آن ۱۲۰۰ تا ۲۰۰۰ ساعت می باشد که در طول حداقل ۲ و حداکثر ۳ سال قابل اجرا است. این دوره به دو روش نیمسالی و پودمانی اجرا می شود.

 

آموزش در مرکز مجری

 

 بخش آموزش در مرکز مجری شامل ۶۰ تا ۶۵ واحد، معادل ۱۲۰۰تا ۱۵۰۰ ساعت است. هر واحد نظری معادل ۱۶ ساعت، هر واحد آزمایشگاهی معادل ۳۲ ساعت، هر واحد کارگاهی و پروژه معادل ۴۸ ساعت است. در موارد خاص دروس آزمایشگاهی و کارگاهی یک واحدی را می توان به ترتیب ۴۸ و ۶۴ ساعت در نظر گرفت.

 

آموزش در محیط کار

 

این بخش از آموزش عبارت است از مجموعه فعالیتهایی که دانشجو به منظور تسلط عملی و درک کاربردی از آموخته های خود در آغاز، حین و پایان دوره تحصیلی، در محیط کار واقعی انجام می دهد. این بخش شامل یک درس کاربینی و ۲ درس کارورزی در مجموع به میزان ۵ واحد، معادل ۵۱۲ ساعت است. هر واحد کاربینی معادل ۳۲ ساعت و هر واحد کارورزی معادل ۱۲۰ ساعت می باشد.